Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γ. Ιωάννου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γ. Ιωάννου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Ο Γ. Ιωάννου στην εκπομπή Παρασκήνιο [από το ψηφιακό αρχείο της Δ.Τ (ΕΡΤ)]

  Για να δείτε την εκπομπή πατήστε εδώ.
http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=68962&autostart=0


   Το επεισόδιο της εκπομπής «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» με τίτλο «ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ» είναι αφιερωμένο στον ποιητή, πεζογράφο, μεταφραστή και δοκιμιογράφο ΓΙΩΡΓΟ ΙΩΑΝΝΟΥ. 
     Ο δημιουργός ξεκινά με την αφήγηση των παιδικών και νεανικών του χρόνων, της εγκατάστασης στην Αθήνα, της καθημερινότητάς του, των δυσκολιών του συγγραφικού επαγγέλματος, της επιλογής να εγκαταλείψει την ακαδημαϊκή καριέρα και να γίνει καθηγητής μέσης εκπαίδευσης.   Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ θυμάται τα πρώτα βήματα της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, την ενασχόλησή του με το διάβασμα, τη συγγραφή του πρώτου πεζογραφήματος και των πρώτων ποιημάτων του.  
    Στη συνέχεια περιλαμβάνεται μια επίσκεψη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών όπου γίνεται και ιδιαίτερη αναφορά σε συγκεκριμένα εκθέματα του ιδρύματος.
     Η κάμερα της εκπομπής ακολουθεί τον λογοτέχνη στην οδό Πατησίων όπου περιγράφει στιγμές από το παρελθόν του. Μιλάει για τους κινηματογράφους της εποχής του, κάνει στάση στον εξωτερικό χώρο του Πολυτεχνείου, πίνει καφέ στην ιστορική καφετέρια ΝΕΟΝ και επισημαίνει την υποβάθμιση της πλατείας Ομόνοιας αλλά και τις μεταμορφώσεις της. Στη συνέχεια, κατευθύνεται στην οδό Σταδίου, στον υπόγειο σιδηροδρομικό σταθμό, στην οδό Αθηνάς, στο Μοναστηράκι, στην Αρχαία Αγορά. Παρουσιάζει τη σύγχρονη εικόνα τους και τη συγκρίνει με εκείνη του παρελθόντος.

Γ. Ιωάννου, Να 'σαι καλά δάσκαλε!

  Ακούστε το κείμενο σε ανάγνωση του ηθοποιού Γρηγόρη Βαλτινού:




Το κείμενο σε ψηφιακή μορφή μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL105/229/1684,5374/



Ακούστε και το τραγούδι του Αττίκ που αναφέρεται στο κείμενο 
(Την ώρα που περνούσε τ' οργανάκι)




ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Και ο κινηματογράφος ασχολήθηκε με δασκάλους που άσκησαν σημαντική επίδραση στους μαθητές τους.  
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ταινία «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών» με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς στο ρόλο ενός αντικομφορμιστή καθηγητή της Αγγλικής λογοτεχνίας που αναστατώνει με τις προοδευτικές του εκπαιδευτικές αντιλήψεις τη ζωή ενός άκρως συντηρητικού αμερικανικού λύκειου.


Γ. Ιωάννου, πεζογραφήματα: μια γνωριμία με το έργο του




 
Με αφορμή το ενδιαφέρον που έδειξαν μαθητές του σχολείου μας για τον Γ. Ιωάννου, σας παραθέτω/παραπέμπω σε  κάποια από τα πεζογραφήματά του:
Στου Κεμάλ το σπίτι ( Η μόνη κληρονομιά, 1974)
Μες στους Προσφυγικούς Συνοικισμούς ((Γιά ἕνα φιλότιμο, 1964)
Τα παρατσούκλια (Η σαρκοφάγος, 1971)
Το Γάλα (Η σαρκοφάγος, 1971)
Ομίχλη  (Ἡ μόνη κληρονομιά, 1974)  (Ακούστε τον Ιωάννου να διαβάζει το κείμενό του: http://www.snhell.gr/lections/readings/b04.mp3)
Τό Λειρί τοῦ Πετεινοῦ (Η πρωτευουσα των προσφύγων, 1984)




  • Στου Κεμάλ το σπίτι
Το κείμενο σας προτείνω να το διαβάσετε και να το ...ακούσετε στο ιστολόγιο της εξαιρετικής φιλολόγου Ευαγγελίας Στάμου αρισμαρί: http://estamou.blogspot.gr/2012/03/blog-post_11.html

[Ένα συγκεκριμένο ιστορικό μνημείο, το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, και μια αινιγματική γυναικεία μορφή που επισκέπτεται συχνά το γειτονικό σπίτι του αφηγητή, γίνονται αφορμή για ένα σχόλιο γύρω από την αντοχή των σχέσεων των απλών ανθρώπων κατά τη δοκιμασία τους με τις εθνικές διαφορές, αλλά και για μια νοσταλγική αναπόληση της παλιάς αρχιτεκτονικής αισθητικής που γκρέμισε η ραγδαία αστικοποίηση.]



  • Μες στους Προσφυγικούς Συνοικισμούς

Στέκομαι καί κοιτάζω τά παιδιά· παίζουνε μπάλα. Κάθομαι στό ὁρισμένο καφενεῖο· σέ λίγο θά σχολάσουν καί θ' ἀρχίσουν νά καταφτάνουν οἱ μεγάλοι. Κουρασμένοι ἀπ' τή δουλειά, εἶναι πολύ πιό ἀληθινοί. Οἱ περισσότεροι γεννήθηκαν ἐδῶ σ' αὐτή τήν πόλη, ὅπως κι ἐγώ. Κι ὅμως διατηροῦν πιό καθαρά τά χαρακτηριστικά τῆς ράτσας τους καί τήν ψυχή τους, ἀπό μᾶς τούς διεσπαρμένους. Ἰδίως ὅταν τούς βλέπω ἐδῶ, μοῦ φαίνονται πιό γνήσιοι. Κάπως ἀλλιώτικοι μοιάζουν μακριά, σέ ἄλλα περιβάλλοντα συναντημένοι.