Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, παράλληλα κείμενα

Το απόσπασμα του βιβλίου μπορείτε να διαβάσετε και σε ψηφιακή μορφή στο φηφιακό σχολείο.

Τα παράλληλα κείμενα προέρχονται όλα επίσης από το ψηφιακό σχολείο.

 

(για την εξόντωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης)

 

 

 

 

 

 

  •  Martin Niemöller - [Στην αρχή ήρθαν...]


    Ο Μάρτιν Νίμελερ (Martin Niemöller, 1892 –1984) ήταν ένας Γερμανός λουθηρανός πάστορας και αντι-ναζί θεολόγος, γεννημένος στο Lippstadt της Γερμανίας ο οποίος έγινε γνωστός για κάποιο απόσπασμα λόγων του το οποίο αργότερα παρουσιάστηκε και ως ποίημα. Ένα ποίημα το οποίο σχολιάζει την (πολιτική) απάθεια της «σιωπηλής πλειοψηφίας» την εποχή του Γ' Ράιχ.  Αν και η αρχική του μορφή δεν είναι γνωστή καθώς και υπήρξαν πολλές παραφράσεις, το παρακάτω κείμενο είναι η πιο διαδεδομένη μορφή του και την οποία προτιμά και ο ίδιος ο Νίμιλερ, όπως αποκρίθηκε  μετά από σχετική ερώτηση για αυτό πολλά χρόνια αργότερα. 


    “Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους.
    Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα.
    Μετά ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές.
    Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα.
    Έπειτα ήρθε η ώρα των σοσιαλδημοκρατών.
    Δεν ανήκα σ΄ αυτό το κόμμα και δεν έβρισκα λόγο να διαμαρτυρηθώ.
    Ακολούθησαν οι ομοφυλόφιλοι.
    Ούτε κι αυτό σκέφτηκα ότι με αφορούσε.
    Στο τέλος ήρθε η σειρά των τσιγγάνων.
    Ούτε και τότε βρήκα λόγια για να εκφράσω την αντίθεσή μου. 

    Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ.
    Αλλά δεν υπήρχε κανείς για να φωνάξει”

    Ποιες ακόμη ομάδες ανθρώπων περιθωριοποιούνται ή εξοντώνονται με βάση τη ρατσιστική πολιτική των Ναζί;

Άννα Φρανκ, η ζωή της



“Τετάρτη 3 Μαρτίου 1944”
“Είναι μια φοβερή εποχή. Γύρω λυσσομανάει ο πόλεμος και κανένας δεν ξέρει αν είναι ζωντανός την άλλη μέρα. Θυμάμαι που ζούσαμε όλοι μαζί στην πόλη και περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή να την αδειάσουν για να φύγουμε. Οι μέρες μας ήταν γεμάτες κανονιές και πυροβολισμούς και τις νύχτες μυστηριώδης ήχοι έρχονταν από τα βάθη. Αυτό συνεχίστηκε έτσι καμιά βδομάδα, ώσπου ένα βράδυ μας σκέπασε μια νύχτα που κρατάει ακόμη και σήμερα.”




Η μοναδική στιγμή που η Άννα Φρανκ εμφανίζεται σε βίντεο είναι σε στιγμιότυπο από φιλμ που τράβηξε η οικογένεια ενός ζευγαριού που έμενε στον ίδιο όροφο με την ίδια.  Το ζευγάρι παντρευόταν στις 22 Ιουλίου του 1941 και την ώρα που έβγαινε από την πολυκατοικία η Άννα σκύβει έξω από το παράθυρό της για να τους δει. 
 Για να δείτε το βιντεάκι, πατήστε εδώ.
https://www.youtube.com/watch?v=4hvtXuO5GzU


Φωτογραφικό υλικό από τη ζωή της θα βρείτε στο βιντεάκι που θα δείτε πατώντας εδώ 
https://www.youtube.com/watch?v=5Rv0TB4CevM



Για να δείτε ένα animation με βιογραφικές πληροφορίες  (στα αγγλικά), πατήστε εδώ.
https://www.youtube.com/watch?v=yLSvdEUA2wI

 
Η Άννα ήταν νεαρή Γερμανοεβραία, ένα από τα πιο γνωστά και πολυσυζητημένα θύματα του Ολοκαυτώματος. Το ημερολόγιο που κρατούσε κατά τη δίχρονη παραμονή της οικογένειας της σ' ένα κρησφύγετο στο γερμανοκρατούμενο Άμστερνταμ είναι ένα από τα πιο πολυμεταφρασμένα και πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως.
Η Ανελίς «Άνε» Μαρί Φρανκ (Annelies «Anne» Marie Frank) γεννήθηκε στη Φραγκφούρτη το 1929. Ήταν η δεύτερη κόρη του επιχειρηματία Ότο Φρανκ (1889-1980) και της Εντίτ Χολέντερ (1900-1945). Η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας ονομαζόταν Μαργκότ (1926-1945) και ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερη από την Άννα. Οι Φρανκ δεν ήταν φανατικά προσκολλημένοι στον Ιουδαϊσμό και ζούσαν σε μία μη εβραϊκή γειτονιά της Φραγκφούρτης.
Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, η οικογένεια Φρανκ μετακόμισε στο Άμστερνταμ.  Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ολλανδία το 1941, η Άννα αναγκάστηκε να μεταγραφεί από το Μοντεσοριανό σχολείο, στο οποίο φοιτούσε, σ’ ένα ειδικό σχολείο για Εβραίους.
Αντιμετωπίζοντας την απειλή της εκτόπισης σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων, ο Ότο Φρανκ και η οικογένειά του αποφάσισαν να κρυφτούν στην αποθήκη της επιχείρησής τους στο Άμστερνταμ (Ιούλιος 1942). Έχοντας εξασφαλισμένη τη διατροφή και τη βοήθεια ορισμένων φίλων τους μη Εβραίων, παρέμειναν στο κρησφύγετό τους έως τις 4 Αυγούστου του 1944, οπότε τους ανακάλυψε η Γκεστάπο και τους συνέλαβε.
Η οικογένεια Φρανκ οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, όπου η μητέρα της Άννας, Εντίτ, πέθανε από τις κακουχίες στις 6 Ιανουαρίου του 1945. Η Άννα και η αδελφή της μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν-Μπέλσεν και πέθαναν εκεί από τύφο, η μεν Μαργκότ στις 9 Μαρτίου 1945, η δε Άννα τρεις ημέρες αργότερα. Ο Ότο Φρανκ ήταν το μόνο μέλος της οικογένειας που επέζησε. Βρέθηκε ζωντανός στο Άουσβιτς και απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό.
Μετά τη σύλληψη των Φρανκ στο Άμστερνταμ, φίλοι της οικογένειας ερεύνησαν το κρησφύγετο και παρέδωσαν στον Ότο Φρανκ διάφορα έγγραφα, μεταξύ των οποίων και το ημερολόγιο της Άννας, που ήταν γραμμένο στα ολλανδικά. Ο πατέρας της το εξέδωσε το 1947 με τον τίτλο Het Achterhuis (Το πίσω σπίτι) ή όπως είναι γνωστό στη χώρα μας Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ.
Το βιβλίο διακρίνεται για το ώριμο ύφος και τις οξυδερκείς παρατηρήσεις του και αποκαλύπτει τη συναισθηματική ωρίμαση της νεαρής συγγραφέως μέσα από τις αντιξοότητες, που δεν την εμπόδισαν να γράψει: «Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κατά βάθος καλοί». Τα τελευταία χρόνια η αυθεντικότητα του ημερολογίου έχει αμφισβητηθεί από αναθεωρητές ιστορικούς του Ολοκαυτώματος, όπως ο Ρομπέρ Φορισόν, ο Ροζέ Γκαροντί και ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ.

Μεταφορά του ημερολογίου

Το βιβλίο που βασίστηκε στο ημερολόγιο κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1955, και η ταινία που ακολούθησε απέδωσε στη Σέλλευ Γουίντερς  βραβείο Όσκαρ για την ερμηνεία της. Η Γουίντερς δώρισε το Όσκαρ στον Οίκο Άννα Φρανκ, στο Άμστερνταμ.Το ημερολόγιο της Άννας εκδόθηκε πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα το Μάρτιο του 1997.

.