Ουσιαστικά α΄ κλίσης: παραδείγματα κλίσης θηλυκών (πεῖνα, ἀδικία, δράκαινα)

ΠΑΡΑΔΕΙΣΜΑΤΑ ΚΛΙΣΗΣ ΘΗΛΥΚΩΝ ΣΕ -α

 

ἡ δράκαινα   / ἡ πεῖνα (ΜΒ) /πίσσα (ι =βραχύ) /βασίλισσα

σύμφωνο (εκτός του ρ)  + α 

Άρα                       1) το α =βραχύ σε ονομαστική ενικού.  Άρα και σε αιτιατική και κλητική ενικού

Γι’αυτό η πεῖνα με περισπωμένη σε ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού:την  πεῖναν,ὦ πεῖνα

                                2) σε γενική και δοτική ενικού θα γίνει η κατάληξη με η (-ης, -ῃ)

α (βραχύ), -ης (μακρό), -ῃ (μακρό), -αν (βραχύ), -α (βραχύ)

 

τῆς πείνης, τῇ πείνῃ  (ΜΜ)

τῆς δρακαίνης, τῇ δρακαίνῃ (ο τόνος κατεβαίνει, γιατί η λήγουσα είναι μακρόχρονη, άρα η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται)

 

ἡ ἀδικία /ἡ  δουλεία / ἡ χώρα

φωνήεν +α    δίφθογγος + α    ρ +α

Άρα:                      1) το α στο τέλος =μακρό στην ονομαστική ενικού.  Άρα και σε αιτιατική και κλητική ενικού

(για αυτό η δουλεία και η χώρα έχουν οξεία  / ἀδικία, το ι =βραχύ, ούτως ή άλλως οξεία θα πάρει)

2) παντού α στις καταλήξεις ενικού:

-α  - ας  -ᾳ  -αν  -α

Ὀλες οι καταλήξεις αυτές είναι μακρόχρονες

 

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ:  ΜΟΝΟ στη γενική κατεβαίνει ο τόνος (περισπωμένη)

τῶν πεινῶν, βασιλισσῶν, πισσῶν, δρακαινῶν, ἀδικιῶν

(στη δοτική όχι στη λήγουσα) ταῖς πείναις (ΜΜ), ταῖς βασιλίσσαις (μακρόχρονη η λήγουσα, άρα η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται και ο τόνος κατεβαίνει στην παραλήγουσα), ταῖς πίσσαις,ταῖς δρακαίναις (μακρόχρονη η λήγουσα, άρα η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται και ο τόνος κατεβαίνει στην παραλήγουσα)

 

δράκαινα δρακαίνης δρακαίνῃ δράκαιναν δράκαινα

δράκαιναι δρακαινῶν δρακαίναις δρακαίνας δράκαιναι

 

 

 

πεῖνα (ΜΒ, βραχύ το α, γιατί πριν από το α υπάρχει σύμφωνο, εκτός από το ρ) πείνης (ΜΜ) πείνῃ (ΜΜ) πεῖναν (ΜΒ) πεῖνα (ΜΒ)

πεῖναι (ΜΒ) πεινῶν πείναις (ΜΜ) πείνας (ΜΜ) πεῖναι (ΜΒ)

 

ἀδικία, το ι της παραλήγουσας =βραχύ

ἀδικία     α στο τέλος=μακρό, γιατί μπροστά έχει φωνήεν ἀδικίας ἀδικίᾳ ἀδικίαν ἀδικία

ἀδικίαι                 ι -βραχύ ἀδικιῶν ἀδικίαις ἀδικίας ἀδικίαι