Με μια πρώτη σκέψη η μονοκατοικία δείχνει να είναι η καταλληλότερη επιλογή, αφού τις περισσότερες φορές συνεπάγεται και άφθονο χώρο για κήπο, παιχνίδι, μπάρμπεκιου, φυσικά...στάθμευση και πολλά άλλα. Αυτές είναι ανέσεις που μπορεί να προσφέρει αποκλειστικά μια μονοκατοικία και πάντα υπό προϋποθέσεις. Άλλα σημεία στα οποία υπερέχει μια μονοκατοικία είναι το γεγονός ότι περιβάλλεται από καθαρότερο και σίγουρα πιο πράσινο περιβάλλον, καθώς και το ότι οι γείτονες είναι σε τέτοια απόσταση που αποτρέπονται οι συνήθεις παρεξηγήσεις για την απαγόρευση ή μη κατοικιδίων, την ηχορύπανση, την υπερκατανάλωση πετρελαίου κ.λπ.
Μερικά ακόμη προτερήματα της ζωής σε μονοκατοικία είναι τα εξής: ο ιδιοκτήτης είναι ο κύριος του σπιτιού και μπορεί να διαχειριστεί τους χώρους του όπως ακριβώς θέλει, χωρίς να αναγκάζεται να συμβιβαστεί και να έρθει σε συμφωνία με κανέναν άλλο, όπως συμβαίνει στις πολυκατοικίες όπου οι περιορισμοί στην διακόσμηση τουλάχιστον των εξωτερικών χώρων (χρωματισμός τοίχων, ανακαίνιση, αλλαγή τεντών κ.λπ.) εξαρτώνται από τη σύμφωνη γνώμη και... ενίοτε την τσέπη όλων των συνιδιοκτητών.
Αλλος ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο μπορεί η επιλογή της μονοκατοικίας να φαντάζει καλύτερη λύση, είναι ότι συνήθως το εμβαδόν της δεν είναι περιορισμένο όσο αυτό των διαμερισμάτων. Τα σπίτια με δικό τους κήπο είναι συχνά μεζονέτες και μπορούν να καλύψουν ευκολότερα τις ανάγκες μια πολυμελούς οικογένειας.
Ωστόσο η μονοκατοικία έχει και κάποια σημαντικά πλην τα οποία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τον υποψήφιο ιδιοκτήτη πριν φτάσει στη φάση των συμβολαίων. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει, αφού κοπάσει ο ενθουσιασμός για την απόκτηση ενός δικού τους και αυτόνομου σπιτιού, να υπολογίσουν με ακρίβεια τα έξτρα έξοδα που απαιτεί η καθημερινή λειτουργία και συντήρηση της μονοκατοικίας. Διότι μπορεί το σπίτι να θερμαίνεται όποτε και όσες ώρες επιθυμούν -χωρίς διαφωνίες και γκρίνιες για υπερκατανάλωση πετρελαίου- ωστόσο τα έξοδα για την αγορά και τη συντήρηση των καυστήρων, των boiler κ.λπ. θα επιβαρύνουν αποκλειστικά τους ίδιους.
Στην ουσία ο ιδιοκτήτης πρέπει παράλληλα να παίζει και το ρόλο του διαχειριστή της οικίας του, να φροντίζει δηλαδή ο ίδιος για τη συντήρηση του σπιτιού του. Αυτό απαιτεί έξοδα για επισκευές που απαιτούνται σε μεγαλύτερο βαθμό σε σπίτια που είναι περισσότερο εκτεθειμένα στα καιρικά φαινόμενα. Αρκετά μεγάλο είναι και το κόστος διαμόρφωσης και συντήρησης του κήπου, αφού ο εξωτερικός χώρος του σπιτιού μπορεί να αποτελεί το κατεξοχήν σημείο χαλάρωσης και αναψυχής, απαιτεί όμως πολλά έξοδα για να είναι πάντα περιποιημένος.
Ένας ακόμη παράγοντας που ανεβάζει έμμεσα το κοστολόγιο του κήπου, είναι το γεγονός ότι για λόγους ασφαλείας, αλλά και αισθητικούς, πρέπει μετά το σούρουπο να είναι πάντα φωτισμένος, ιδιαίτερα σε αραιοκατοικημένες περιοχές. Ο φωτισμός των εξωτερικών χώρων ανεβάζει κατά πολύ το λογαριασμό του ρεύματος και αποτελεί ένα επιπλέον έξοδο, που στην πολυκατοικία είναι σχεδόν ανύπαρκτο.
Τέλος, το γεγονός ότι οι μονοκατοικίες προσφέρουν ήσυχο περιβάλλον μακριά από την κίνηση και την οχλαγωγία των πυκνοκατοικημένων περιοχών, εκτός από πλεονεκτήματα έχει και μειονεκτήματα. Η ζωή σε πιο απομονωμένες περιοχές μπορεί να προσφέρει ηρεμία και αναζωογόνηση, ωστόσο δεν διευκολύνει ιδιαίτερα τη σύγχρονη καθημερινότητα, αφού σε πολλά προάστια που αναπτύσσονται οικοδομικά δεν υπάρχουν οι υποδομές για να καλύπτονται άμεσα όλες οι ανάγκες των κατοίκων (καταστήματα, γυμναστήρια κ.λπ.).
Αντίθετα, ζώντας σε ένα τυπικό διαμέρισμα σε κάποια γειτονιά της Αθήνας μία οικογένεια μπορεί να υποφέρει από την ηχορύπανση και την πολυκοσμία, μπορεί όμως να έχει σε απόσταση αναπνοής αστικές συγκοινωνίες, σούπερ μάρκετ, εμπορικά καταστήματα, σχολεία, πάρκα, φαρμακεία και άλλες τέτοιες ανέσεις που συχνά στερούνται οι κάτοικοι σπιτιών σε προάστια λίγο πιο έξω από την πόλη. Ο σημαντικότερος λόγος λοιπόν για τον οποίο για πολλούς το διαμέρισμα υπερέχει ξεκάθαρα από μία μονοκατοικία είναι το γεγονός ότι "τα έχουν όλα μες στα πόδια τους" και αυτό αποτελεί ακράδαντο επιχείρημα για τα λεγόμενα "παιδιά της πόλης", που δύσκολα μπορούν να συμβιβαστούν με τη χρήση του αυτοκινήτου για να αγοράσουν π.χ. τσιγάρα.
Η ζωή στο διαμέρισμα για πολλούς βοηθάει τον άνθρωπο να μην αποξενώνεται και να γίνεται πιο επικοινωνιακός αφού μπορεί να συναναστραφεί καθημερινά με τους -σε απόσταση αναπνοής- γείτονές τους, κάτι που δεν ευνοείται στη ζωή σε μονοκατοικία, αφού συχνά το διάστημα που απέχουν τα σπίτια μεταξύ τους είναι αρκετό για να μην ευνοούνται οι προσωπικές επαφές.
Βέβαια, η "μεσοτοιχία" με τους γείτονες μπορεί να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι, αφού δεν είναι λίγοι οι τσακωμοί που βιώνουν οι κάτοικοι μιας πολυκατοικίας λόγω της συνήθους γκρίνιας για τη φασαρία, την έλλειψη καλής θέρμανσης κ.λπ.
Ακόμη όμως κι αν υπάρχουν δείγματα καλής γειτονίας, όσοι ενδιαφέρονται να αγοράσουν ένα διαμέρισμα πρέπει πρώτα να ελέγξουν τη σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας και τον κανονισμό της πολυκατοικίας για να γνωρίζουν εκ των προτέρων την αναλογία τους σε κοινόχρηστα, καθώς και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε θέματα που αφορούν τους κοινόχρηστους χώρους, ώστε να αποφευχθούν οι μετέπειτα παρεξηγήσεις.
Αλλος ένας κίνδυνος περιπετειών σε ένα διαμέρισμα είναι τα πιθανά προβλήματα που μπορούν να παρουσιαστούν στο διαμέρισμα του ακριβώς από πάνω ορόφου (π.χ. βλάβη στα υδραυλικά, υγρασία κ.λπ.). Τις περισσότερες φορές η ζημιά επεκτείνεται και στον κάτω όροφο, οι εργασίες αποκατάστασης των προβλημάτων είναι χρονοβόρες και συχνά αποτελούν αιτίες παρεξηγήσεων.
Διαμέρισμα ή μονοκατοικία λοιπόν, έχουν και οι δύο μορφές κατοικίας τη θετική και αρνητική πλευρά τους, η απόφαση είναι υποκειμενική και διαφέρει ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις προτεραιότητες του καθενός.
Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=207&catid=186&artid=827
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου